الجلسات الحَوزوی - واقعی

علامه: نمی توانیم بنشینیم تا بعضی‌ها در کشور مصونیت پیدا کنند و با مقدسات اسلامی بازی کنند، وظیفه شرعی ما چیست؟
طلبة الاول: خب پاشیم؟
طلبة الثانی: پاشیم اونا بشینین؟
طلبة الثالث: به طلاب‌صِفری‌ها بشین پاشو می‌دیم؟
طلبة الاخر: برادرا با یه صلوات! پاشن دو قدم برن جلوتر بشینن.
علامه: ساکت! میگم همه‌تون بشینین! ... پاشین! ... بشینین!
طلبة الرابع: کاری نمی‌کنیم. نشستن خودش خیلی‌ست.
علامه: احسنت! تحقیقن شما هم شیرازی هستید!
طلبة الرابع: نه خیر علامه! سنگ پای قزوینی هستم. سر زاکانی می‌شینیم.


طلبة المارمولک: میگیم از طرف طلاب به مادرشون سلام برسونن!